Armoede in Turnhout

Armoede in Turnhout – the saga continues...

Vandaag aangenaam verrast geweest door de heer Fons Duchateau, OCMW-voorzitter en Schepen te Antwerpen, het grootste OCMW van het land. Als Abraham ergens de mosterd moet halen, dan toch maar beter daar waar de kennis is gerijpt, niet?

Is het allemaal kommer en kwel? Is de toestand ‘dramatisch’? Zeker wel. Absoluut. Maar kunnen we er iets aan doen? Gelukkig wel! En dat heeft Fons ons vandaag laten zien. In zachte woorden maar met harde cijfers.

Is het een makkelijke strijd? Zeker niet. Maar de strijd kan wel eerlijk en rechtvaardig gevoerd worden, in een verhaal van rechten én plichten. En daar begint het verhaal van Fons.

Is er zorg nodig? Zeker wel. Kunnen we de armoede bestrijden? Ja, sommige vormen zeker, andere wat moeilijker. Preventie is ook hier de sleutel en hier herhaalt zich dan ook ons ‘Touch en Go’ verhaal. Het OCMW van Fons staat door de ervaring gelukkig al veel verder. Zij hebben de cijfers zien komen en gaan, vanalles geprobeerd, tegen de muur gelopen, maar steeds, wars van de kritiek, terug opgestaan, bijgestuurd en geconcretiseerd. En in tegenstelling tot de linkse kreten kunnen zij – op papier! – bewijzen dat het de goede kant opgaat.

Op de vraag waar de oplossing zich dan bevindt in Fons vrij formeel.

Dé eerste sleutel is eerst en vooral de Nederlandse taal. Dan educatie. Leer de taal. Ontwikkel jezelf.

De tweede sleutel die op het slotje past is een gigantisch ‘nee’ tegen de pamper- en pleisterpolitiek. Jazeker we gaan u helpen. Maar... daar staat iets tegenover. We maken afspraken. Heel erg duidelijke. En als je die niet volgt zijn de sancties net even streng. Een verhaal van rechten én plichten. Voor iedereen. Discipline is een recht. U mag blij zijn dat iemand u discipline probeert bij te brengen. Dat is een teken dat ie in u gelooft.

Er kan dus zeker een succesverhaal geschreven worden.  Ga voor preventie. Help de kinderen en ook de vrouwen. Haal ze uit hun isolement. Het werkt. Bij sommigen is dat ‘tegen hun geloof’. Wel dat is jammer. U bent te gast in een land waar er een scheiding is tussen kerk en staat en we wensen dat ook zo te houden. Vrouwen zijn hier trouwens even veel waard als mannen. Wij verwachten dus bijvoorbeeld dat – als de vrouwelijke schepen die u huwt u een hand geeft, u deze niet weigert.

Staat u dat niet aan? Leeft u liever in een ander regime? Wel...we houden u niet tegen.... u integreert en assimileert. U komt hier leven toch? Wij betalen de rekening toch? Of gaat u  nu plots ‘activeren’ en meebetalen? Helaas,  de cijfers spreken u tegen....

De andere cijfers zijn de rode cijfers van onze sociale zekerheid. We kunnen dit niet blijven betalen. Wij kunnen niet de zorg opnemen van al diegenen die nooit één cent hebben afgedragen en nu onbeschaamd en bijgestaan door een geschonken pro-deo advocaat aan ons spaarpotje komen slurpen en zuipen. Want beschaafd mee aan de tafel schuiven kan je dit niet meer noemen.

Maar er is hoop. Als we het kunnen na de volgende stemronde gaan we het ook realiseren. Dan hopen we – net als Fons – het verschil te kunnen maken met een streng, maar rechtvaardig beleid. Sociaal getint. Jazeker. Met oog voor al die mensen die het écht nodig hebben. Niet voor al diegenen die nood pretenderen.

Guy Heyns, trots OCMW Raadslid voor N-VA te Turnhout.