Dominique Peeters, onze Turnhoutse troef voor de kamer

De verkiezingen van 26 mei naderen snel, voor N-VA Turnhout zijn er twee toppers die meestrijden. Onze burgervader Paul Van Miert vanop de zesde plaats voor het Vlaamse Parlement en Dominique Peeters als twaalfde opvolger voor de Kamer. De volgende weken halen we beiden voor de micro. We starten met Dominique, sinds januari raadslid voor N-VA in de Turnhoutse gemeenteraad. Als jonge advocate won Dominique in 2011 het Vlaams Pleitjuweel. Ze werd toen door de jury geloofd voor haar overtuigend, duidelijk en gestructureerd pleidooi. Het was voor mij dan ook een eer om een interview met deze bekwame advocate en beginnende politica, af te nemen.

Bart Goris; In 2010 ben je van Kasterlee naar Turnhout verhuisd, waarom deze overstap ?

Dominique Peeters; Goh, mijn vriend Rik heeft heel zijn leven in het centrum van Turnhout gewoond. Hij zag er wat tegen op om naar Kasterlee te verhuizen, en voor mij was in Kasterlee blijven ook geen must, want veel van mijn vrienden trokken ook naar omliggende gemeentes. Door mijn studies had ik trouwens al vier jaar in Antwerpen op kot gezeten, en zo ben je dan al even ontworteld. En natuurlijk was Turnhout voor mij niet zo’n vreemde keuze omdat ik hier best wel veel familie heb wonen, voor mij was het daardoor ook een stukje thuiskomen.

Bart Goris; Je werd verkozen bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018, en nu ben je raadslid. Wat waren jouw eerste indrukken van de Turnhoutse politiek ?

Dominique Peeters; Dat ik heel naïef aan dit verhaal begonnen ben. Vooraf waarschuwen mensen je daarvoor en toen dacht ik, oh, maar dat gaat mij niet overkomen, ik ga onmiddellijk beginnen met die dingen aan te pakken waar we bij de voorbereidingen zo hard aan gewerkt hebben. Ze moeten maar eens proberen om ons tegen te houden. (lacht) We zijn nu in onze vierde maand van de legislatuur en ik kan eigenlijk al niet meer begrijpen dat ik dat ooit zelf geloofd heb. Niets is zo evident als het van tevoren wel leek te zijn. Maar dat wil niet zeggen dat je er niet meer voor moet gaan. Het duurt gewoon allemaal veel langer. Er is dus veel geduld voor nodig. Helaas heb ik dat niet altijd. Dat is dus echt nog een serieus werkpunt voor mij.

Wat ik ook redelijk snel heb ervaren is hoe het voelt om mensen te moeten teleurstellen. Wij hebben echt al héél vroeg in de legislatuur een moeilijke beslissing moeten nemen. Je kan niet voor iedereen goed doen, je bent gebonden aan regelgeving én je moet overeen blijven komen met je coalitiepartners. Verdorie, dat was echt zo moeilijk. En zoiets blijft ook hangen. Ik werk full time en ik cros ’s avonds van de ene vergadering naar de andere, dus op een gegeven moment ben je gewoon moe. Als je op zo’n moment beseft dat er mensen in jou teleurgesteld zijn, dan denk je wel eens even “waar ben ik aan begonnen”.

Nu haal ik hier natuurlijk twee heel negatieve eerste ervaringen aan, hoewel het zeker niet allemaal kommer en kwel is. Het is gewoon zo dat negatieve ervaringen vaak langer blijven hangen. Jammer genoeg he. Maar er wordt veel goed gemaakt door de nieuwe mensen die ik heb leren kennen die echt super gedreven zijn. Onze Paul werkt ook verschrikkelijk hard om onze stad zo aantrekkelijk mogelijk te maken. En dat werkt enorm aanstekelijk. Haha, wat een geslijm! (lacht) Nee, ik heb er echt wel alle vertrouwen in dat we veel goeie dingen gaan kunnen doen voor Turnhout en ik leer gewoon elke dag bij.

Bart Goris; Buiten de gemeenteraad zit je nog in diverse bestuursorganen. Welke ? En kan je daar ook je stempel drukken ?

Dominique Peeters; In de politieraad hebben we nu een tweetal vergaderingen gehad. Maar omdat de voornaamste beslissingen eigenlijk genomen worden in het politiecollege, heb ik eerlijk gezegd de indruk dat ik daar op die korte tijd zeker nog niet mijn stempel heb kunnen drukken. Maar het is wel een platform om bepaalde aspecten rond veiligheid mee te kunnen opvolgen en om de insteek vanuit het korps ook te leren kennen. Ik ben daarnaast ook lid van het Bijzonder Comité van de Sociale Dienst. Wij komen wekelijks samen, dus je hebt veel meer vergaderingen en je kan daar dus ook veel sneller schakelen. Ik denk dat we daar zeker als N-VA onze stempel al hebben kunnen drukken. Ik heb ook het geluk dat ik daar zit samen met mijn collega Gonda Claessen, die al 6 jaar ervaring had in die materie. En ik heb echt het gevoel dat we daar een goeie tandem vormen. We gaan in onze standpunten steeds uit van het principe dat we zacht moeten zijn voor de kwetsbare in onze samenleving, maar dat we streng moeten optreden tegen zij die misbruik maken van het systeem. Dit is een principe waar ik voor de volle 100% achter sta en het is dan ook super boeiend om dit zo goed mogelijk om te zetten in de praktijk.

Einde deel 1, volgende week deel 2.